Hvað erum við í raun og veru?

Hvað erum við í raun og veru? Hafiði eitthvað velt því fyrir ykkur? Eða er nóg bara að lifa daginn af og fara í gegnum rútínuna, höfum við val? Það eru ekki allir vissum það hvort við höfum í raun val, að þetta sé það sem eigum að gera bara því þetta er það sem fólk gerir, við eltum hina það er búið að koma upp ákveðnum reglum eða prósessum sem við eigum að fylgja og ef maður gerir það ekki þá endar maður í ræsið eða það verður ekkert úr manni. Þú ert ekkert nema þú sért búinn að ná einhverju ákveðnu markmiði, þetta er boðskapur sem við færum síðan yfir á næstu kynslóð.  
Og það virðist bara vera í góðu lagi þangað til við ákveðum eitthvað annað til að við leysum úr þessi mál sem við eigum í vanda með þurfum við að endurskoða hvað er það sem við viljum, viljum við að fólk beri virðingu fyrir hvort annað? Viljum við að fólki hjálpi hvor öðru? Viljum við breyta hlutunum?

Við þurfum að koma þessum hlutum í skólana, svo að börn fái þjálfum í að takast á við lífið og að þau fái þann rétt að endurmeta söguna að koma með nokkrar hliðar á málunum, við ættum kannski ekki að vera einbeita okkur of mikið á stærðfræði,tungumálum og lestur. Ég er nú ekki að tala um að þetta ætti ekki vera kennt heldur minnka vægi þess og koma með meiri heimspeki og frelsi til barnanna til að tjá sig um söguna og hvað þau myndu gera ef þau lendu í ákveðnum vandamálum sem virðist endurtaka sig aftur og aftur í sögunni.

Og síðan gætum við tvinnað stærðfræði, lestur og tungumálakennslu með þessu og notað þau sem verkfræði en ekki sem umræðuefnið og það er hægt að leika sér með þetta með að stækka sjóndeildarhring barnanna og þá myndast nýjar hugmyndir og þá kannski myndi næsta kynslóð sjá að sú gamla aðferðin var ekki alveg að virka og að þau væri til að prufa aðra hluti sem gæti verið eitthvað sem endurspeglaði því sem þau væru og hver þau vilja vera. Breytingarnar eru að gerast og ég finn það að fólk er að átta sig meir og meir hvernig hlutirnir eru að virka og hvað það getur gert í því til að breyta það er að koma ákveðin tímamót þar sem það gamla verður kvatt og nýtt upphaf velkomið en það gerist hægt og rólega og eins og það á að gerast.

 

En eins og Gandi sagði til að breyta heiminum verðurðu að breyta sjálfum þér og þannig hefst skrefið það hefst hjá þér! Ef þú hefur einhvern tímann lesið The Alchemist þá finnurðu þann boðskap, þannig þú veist hvað þarf að gera. Það er bara spurning Hvað þú ætlar að gera? Hver þú vilt vera? Spurningar eru aldrei nógu oft spurð og það er svo fallegt við það því með fleiri spurningar myndast fleiri svör sem mynda fleiri spurningar! Og það er hringurinn, hringurinn sem við förum.

Athugasemdir

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 24.3.2007 kl. 22:48]

Spurningar eru svo mikilvægar og að ferðast í kringum þær og nálgast frá öllum sviðum og bæta við þær hugsanlegum svörum en aldrei hinu eina svari. Því það er ekki til. Spurning er kringlótt og áhverjum fleti hennar kemst einskonar svar fyrir..og öll geta þau verið rétt..hvert á sinn hátt. Og þetta með menntastefnuna er náttla kapítuli útaf fyrir sig. Vá hvað væri ekki hægt að kenna krökkum merkilega hluti sem myndu nýtast þeim í l´finu og öllu samfélaginu líka....það er ekki svoleiðis núna.